Soms zijn het de eenvoudigste spellen die je geïrriteerd en emotioneel achterlaten.
Toen ik Cool Lemon Club voor de eerste keer downloadde de sleutel Voor Playdate had ik niet veel andere verwachtingen dan het algemene gevoel dat het redelijk goed zou moeten zijn, aangezien veel mensen online het leken aan te bevelen. Avontuurspel beschikbaar op En de ambtenaar Het ziet de speler op zoek gaan naar verschillende sleutels die nodig zijn om gebieden van het mysterieuze Winchester 21-gebouw te ontgrendelen nadat hij de rol van conciërge op zich heeft genomen. De persoon die voorheen de baan bekleedde, is verdwenen en laat slechts een paar vage briefjes achter, en de bewoners worden in verschillende mate vreemd.
Op het eerste gezicht lijkt het een vrij standaard puzzel- en verkenningsspel. Het is buitengewoon frustrerend, omdat je herhaaldelijk op je schreden moet terugkeren en door de meerdere verdiepingen en het labyrintische tunnelsysteem van Winchester 21 moet navigeren om de sleutels en deuren te vinden die je kunt openen. Maar naarmate het verhaal zich ontvouwt en meer geheimen van het gebouw worden ontdekt, de sleutel Het openbaart zich als een spel met veel hart.
De magie ervan ligt in de vreemde interacties tussen jou en de mensen die in de appartementen (en tunnels… en muren) van Winchester 21 wonen. Elk van hen heeft zijn eigen miniverhalen, waarvan sommige nieuwe puzzels en zijmissies voor je bieden ontdekken. op zich nemen. Vooral één hiervan heeft mijn hart echt geraakt, maar ik durf het hier niet voor je te bederven.
de sleutel Het is een beetje donker, een beetje grappig en precies de juiste hoeveelheid uitdaging. Hoewel het de mogelijkheid biedt om je voortgang op te slaan, zodat je er even vanaf kunt stappen en later terug kunt komen, raad ik je aan een paar uur opzij te zetten en dit in één keer uit te voeren voor een maximaal effect. Tegen de tijd dat je het einde bereikt en er eindelijk achter komt wat er de hele tijd aan de hand is, is de toon van het hele spel veranderd in iets veel warmers dan het op het eerste gezicht lijkt. Ik heb misschien een beetje gehuild tijdens de laatste scène.
“Tvaholic. Zombie-geek. Toegewijde reisbeoefenaar. Introvert. Gecertificeerde communicator.”