De Teenage Mutant Ninja Turtles hebben in de 40-jarige geschiedenis van de franchise een hoofdrol gespeeld in veel populaire videogames, maar geen enkele is iconischer dan hitversies zoals het arcadespel Turtles in Time uit 1989. Het genre mist echter vaak de diepgang waar moderne spelers naar verlangen. Teenage Mutant Ninja Turtles: Splintered Fate neemt verschillende signalen over van recente populaire games – vooral Supergiants enorm succesvolle Hades – op weg naar een update van de actievolle, moordende gameplay waar de Turtles bekend om staan sinds hun begindagen in het medium. Het resultaat is een leuk Roguelike-spel vol betekenisvolle voortgang en meeslepende actie dat nooit helemaal het niveau haalt van de games die het inspireerden.
Nadat Master Splinter is ontvoerd door een mysterieuze ontvoerder, bestuur je een van de vier beroemde Turtle-broers op een missie om hem terug te krijgen. Elk speelbaar personage heeft verschillende basiscombo's, speciale aanvallen en gereedschappen, waardoor je een basis kunt kiezen waarop je verder kunt bouwen naarmate je verder komt in elke ronde. Leonardo's middellange bereik wordt mooi aangevuld door zijn vermogen om shuriken te gooien en een extra lading te krijgen op zijn speciale aanval, terwijl Donatello's lange bereik wordt gecompenseerd doordat hij wat steviger is, maar zijn gadget laadt ook 80 procent sneller op (hij laadt tenslotte ook Doen Ik hield van de krachtige armen van Michelangelo en de mogelijkheid om met één treffer meerdere aanvallen uit te voeren, maar de haak van Raphael die vijanden dichterbij trekt en grotere kritieke schade aanricht, maakte hem al snel de belangrijkste voor mij. Je hebt genoeg tijd om te experimenteren en de juiste keuze voor jou te vinden, want elke keer dat je sterft, begin je terug in de Turtles' Lair om helemaal opnieuw te beginnen.
Elke ronde verloopt op dezelfde manier: je begint met het kiezen van een vaardigheid, zoals extra sprintladingen, een betere kans om te ontwijken of het verbeteren van de speciale vaardigheid van de door jou gekozen schildpad. Vervolgens vecht je kamer na kamer vol vijanden, variërend van ratten en rattenvangers tot Foot Clan-ninja's en andere mutanten. Elke factie voert verschillende aanvallen uit, waarvoor iets andere tactieken nodig zijn, maar de actie bestaat meestal uit door de arena rennen om inkomende aanvallen te vermijden terwijl je werkt aan het opruimen van de kamer. Gevechten voelen fantastisch aan, waarbij elke aanval in je arsenaal aanvoelt als een invloedrijk onderdeel van een succesvolle en leuke strategie. Dit geldt vooral wanneer elitevijanden vallen, zoals de gigantische StockGen-robot of speciale elementaire voetmoordenaars.
Het duurt meestal niet lang voordat de kamers zijn gedesinfecteerd. Wanneer er herhaling begint in opeenvolgende runs, vind ik het vaak leuk om nieuwe combinaties uit te proberen of gewoon zo snel mogelijk door de eerste kamers te komen. Nieuwe builds testen of je eigen uitdagingen bedenken is leuk, maar dat neemt niet weg dat je nog steeds dezelfde kamers voltooit en herhaaldelijk dezelfde bazen tegenkomt. Splintered Fate probeert dit te verhelpen door nieuwe varianten te introduceren bij een paar bazen in de game, maar ongeacht of de eerste baas plotseling meer minions oproept of de tweede baas nu vlamaanvallen gebruikt, ben ik nog steeds bang om ze voor de twintigste keer onder ogen te zien . Zelfs de handschoenuitdagingen, die worden ontgrendeld na het voltooien van de eerste ronde, doen niet veel om de ervaring te diversifiëren. De coöpgame van Splintered Fate, die lokaal of online kan worden gespeeld, schudt de boel op door je de tools en vaardigheden van de Turtles te laten combineren, maar de structuur blijft hetzelfde.
Het is duidelijk dat een van de kernelementen van de roguelike-formule het opwaartse traject van je spelersvaardigheden en karaktersterkten is door middel van permanente upgrades. TMNT: Splintered Fate gaat hier fantastisch mee om; Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik van game tot game beter werd, geholpen door de permanente upgrades die via verschillende valuta's werden ontgrendeld. Helaas wordt deze pathologische cyclus belemmerd door het grote aantal valuta’s dat u in de gaten moet houden.
Naast schroot, de valuta die wordt gebruikt voor tijdelijke upgrades, krijg je twee verschillende permanente valuta voor het upgraden van verschillende delen van de ervaring; Met de ene kun je de economie upgraden, inclusief de hoeveelheid schroot die door vijanden is gevallen en krachtigere upgrades die worden gegeven na het verslaan van kamers, terwijl de andere permanent de eigenschappen van je personage verbetert, zoals aanvalsschade en gezondheid. Sommige upgrades vereisen echter ook speciale items die door bazen worden gedropt, waarvan er veel zijn, in combinatie met permanente valuta. Als het verwarrend klinkt, is dat omdat het zo is. Ik vind het niet erg om strengere eisen te stellen om upgrades op een hoger niveau te ontgrendelen, maar als ik voor een game voortdurend naar het helpscherm moet verwijzen om erachter te komen wat elk van de negen plus valuta's doet en hoe ik ze kan krijgen, zou dat zo moeten zijn een waarschuwing aan de ontwikkelaars dat het systeem ver weg is.
Ondanks de duidelijke herhaling, zowel qua ontwerp als over-design, brengt Teenage Mutant Ninja Turtles: Splintered Fate effectief de geest over van de meer populaire games die eraan voorafgingen in de franchise. Hoewel ik soms bezweek aan frustratie nadat ik in een veelbelovende periode faalde, motiveerde de ervaring mij om in de volgende ronde enthousiast gebruik te maken van wat ik uit mijn mislukkingen leerde.
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”