Sla deze fantastische nieuwe horrorgame van Xbox Game Pass niet over

Als iemand die van gamen en film houdt, ben ik altijd enthousiast als deze twee werelden met elkaar in contact komen. Soms is het met geweldige filmische aanpassingen van games of andersom, maar ik ben het meest geïnteresseerd als ik de invloed van de filmgeschiedenis voel in het DNA van een game. Zoiets als Tot het ochtendglorenZo neemt ons mee terug naar de gouden eeuw van bloederige horrorfilms met onvergetelijke resultaten. Het is voor mij als fan van beide media een beloning, omdat ik hierdoor directe verbindingen tussen beide kan leggen.

Ik heb onlangs deze ervaring gehad dankzij Het wekt nog steeds de diepten, een nieuwe horrorgame van ontwikkelaar The Chinese Room, is nu beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series Hoewel het een volledig origineel spel is, voelt het als een speelbare film, geschreven door John Carpenter. denken Het ding Op een booreiland, maar merkbaar meer Schots. Hoewel het niet helemaal aan die standaard voldoet, maken de korte speelduur en de onberispelijk bloederige sfeer het de moeite waard om te kijken.

Het wekt nog steeds de diepten Dit spel speelt zich af in 1975 rond een booreiland voor de kust van Schotland. Spelers nemen de controle over werknemer Cameron McLeary, die al snel in het middelpunt van een nachtmerrie terechtkomt wanneer een ramp het platform beschadigt. Hij probeert uit het wrak te ontsnappen – een moeilijke taak die nog moeilijker wordt gemaakt door het feit dat hij wordt achtervolgd door een soort bovennatuurlijk monster.

De invloed van John Carpenter is duidelijk zichtbaar op het moment dat het eerste monster verschijnt. Het mysterieuze wezen neemt de controle over de andere arbeiders op het platform over en verandert hun lichamen in vleespoppen die het verslechterende schip achtervolgen. Het ding Het komt waarschijnlijk meteen in je op, en dat zou ook zo moeten zijn. Het wekt nog steeds de diepten Hij belichaamt hetzelfde gevoel van paranoia waar Cameron naar kijkt terwijl zijn collega's langzaam besmet raken met de pest. Het is op de juiste manieren afschuwelijk.

Er is hier veel leuks, maar er zijn ook enkele gemiste kansen. Aan de positieve kant is het een effectief horrorspel vol spannende achtervolgingsscènes en spannende stealth-sequenties. Dit laatste brengt mij terug bij Buitenaards: isolatie Terwijl ik me verschuil onder metalen tralies, terwijl er een massa vlees om me heen zweeft. Het asymmetrische ontwerp van de monsters verhoogt deze spanning vooral, omdat ik er nooit zeker van kan zijn wanneer ze met haar rug naar mij toe is gekeerd of rechtstreeks naar mij kijkt.

Wat de rest van de gameplay betreft, moet je weten wat je kunt verwachten. De Chinese Kamer staat bekend om spellen zoals Iedereen is ontvoerddie door de jaren heen zijn afgeschilderd als “loopsimulators” (grappig genoeg is er hier een prestatie genaamd Walking Simulator die wordt beloond omdat je niet te veel rent tijdens het spel). Het wekt nog steeds de diepten Deze game is complexer dan dat en richt zich op navigatie en interactie in de eerste persoon, maar het ontbreekt aan ideeën. Het herhaalt een aantal gameplay-onderdelen, zoals het sluiten van kleppen, het overhalen van hendels en het vasthouden terwijl je het platform keer op keer beklimt. Tegen het einde van het tweede uur heb je bijna alles wat de game te bieden heeft uitgespeeld. Deze herhaling vermindert de angst, waardoor er een soms mechanische stroom ontstaat.

Maar de veelbelovende verhaallijn van de film komt nooit volledig tot bloei. In eerste instantie lijkt het alsof het verhaal bedoeld is om krachtig maatschappelijk commentaar te leveren op gevaarlijke werkomstandigheden. Cameron en zijn collega's zijn overwerkt en hebben te maken met ongelooflijk gevaarlijke omstandigheden zonder enige bescherming. De introductie van een monster versterkt dit idee op dezelfde manier waarop de beste films in het genre horror als commentaar gebruiken, maar het zegt niet veel over het onderwerp. Misschien is minder beter dan meer, en is de voelbare spanning bij het doorkruisen van de dodelijke val hoog genoeg, maar toch voelt het soms alsof er een laag ontbreekt. Het voelt halverwege tussen een slimme horrorfilm en een leuke maar slechte blockbuster als 'Spider-Man'. Diepe blauwe zee.

Zelfs met een teleurstellende uitvoering, Het wekt nog steeds de diepten Het is een spel dat een zekere jeuk geeft. Het heeft de energie van bloederige horrorfilms uit de jaren 80, gevuld met nachtmerrieachtige praktische effecten. Haar verhaal blijft mij misschien niet bij, maar haar vleesmonster wel. Dit maakt het een van de meest verontrustende horrorspellen van het jaar – en een die ervoor zorgt dat je de rest van je leven nooit meer een voet op een booreiland zult zetten.

Het wekt nog steeds de diepten Nu beschikbaar op PS5, Xbox-serie Je kunt het nu via Xbox Game Pass spelen.