De term ‘kwantumcomputer’ wordt meestal gebruikt in de context van moderne, zeer geavanceerde computerhardware, maar wat betreft de mechanische computer van de negentiende eeuw, de discrete computer die is opgebouwd uit individuele transistors, en mensen zijn allemaal computers, de kwantumbepalende factor Waar het om gaat, is hoe snel en nauwkeurig het systeem de taak uitvoert, of het nu om klassieke of kwantumcomputing gaat. Dit wordt kort geïllustreerd door [Davide ‘dakk’ Gessa] met 200 regels basiscode op een Commodore 64 (github), en implementeer een set kwantumpoorten.
Net als de transistor in klassiek computergebruik, vormen qubits de kern van kwantumcomputing, en we weten al lang dat qubits kunnen worden gesimuleerd, zelfs in zoiets alledaags als een 8-bits MPU. Vervolgens [Davide]Simulaties zijn anders Kwantumpoorten Op de C64, te beginnen met Pauli-X, Pauli-Y, Pauli-Z, Hadamard, CNOT en SWAP, die allemaal een twee-bits besturingssysteem gebruiken dat begin jaren tachtig voor het eerst het levenslicht zag.
Natuurlijk is het praktische nut van het simuleren van een systeem met twee qubits op een algemene MPU met een snelheid tot 1 MHz zeer beperkt, maar als een ongelooflijk toegankelijke educatieve tool en een leuke manier om mensen kennis te laten maken met de wereld van quantum computing.
“Proud coffee guru. Web pioneer. Internet expert. Social media specialist.”