Vandaag hebben we het over een personage uit Street Fighter 4 dat op al deze fronten zo slecht faalt dat hij misschien wel het meest gehate personage in de geschiedenis van de serie is.
Dat personage was Big-bellied, Big-Mouth Rufus, een amalgaam van Capcoms ergste Amerikaanse stereotypen. Maar wat maakte hem precies zo onwaarschijnlijk als personage, en verdiende hij echt de slechte reputatie die hij verwierf?
Het oorspronkelijke ontwerp van Rufus leek eigenlijk in niets op wat we uiteindelijk kregen. Hij begon als een magere maar gespierde, kale zwarte man met een harig kostuum vergelijkbaar met Ryu en Ken (ze gaven dit kostuum eigenlijk aan SF4 Ken als een van zijn alternatieve kleuren). Zijn oorspronkelijke naam was King Cobra en het was bedoeld als een meer acrobatische tegenhanger van de traditionele Shoto.
Cobra zou breakdance integreren in kungfu voor een “break kung fu” -stijl waarvan Capcom dacht dat deze rond 2008 zou resoneren met het Amerikaanse publiek. In tegenstelling tot eerdere Street Fighter-spellen wilde het SF4-ontwikkelingsteam verzoeken van fans van buiten Japan opnemen om personages te creëren. Dit zal aantrekkelijker zijn voor de culturen en landen waar ze vandaan komen.
Ongeveer halverwege het proces van het opnemen van de regels van het personage gooide een teamlid echter een idee uit het linkerveld om King Cobra dik te maken, wat groen licht kreeg en leidde tot een reeks wijzigingen die hem volledig veranderden. Vervolgens maakten ze van hem een langharige blonde man met een ietwat onaangenaam visueel ontwerp die er nu op gericht is mensen “bang te maken” op een vergelijkbare manier als Blanka uit de cast van Street Fighter 2.
Het verhaal van Rufus is volkomen ineffectief voor het verhaal van Street Fighter 4. Hij komt niet één keer voor in de Ties That Bind SF4-anime en heeft slechts op tamelijk betekenisloze manieren interactie met een paar rosterleden tijdens de arcade-hellingen.
Het lijkt erop dat elke keer dat we het personage zien, dit alleen maar is om een deel van zijn uiterst onaangename persoonlijkheid te benadrukken, maar hij brengt de plot nooit vooruit, ondergaat geen enkele vorm van karakterontwikkeling of geeft zelfs maar een hint op het idee dat hij misschien doormaakt. een soort gebeurtenis. Boog.
Het hele Street Fighter-universum staat enigszins onverschillig tegenover de stotterende grap van een personage, en dat zijn wij als spelers dus ook niet.
Uitvoerend producent Yoshinori Ono merkte in een interview op dat hij en zijn team Rufus opzettelijk belachelijk maakten door hem te vergelijken met “American Dan”. In tegenstelling tot Dan heeft de stuntelige oude jongen vrijwel geen onderliggend verhaal waarin zijn karakter is geworteld en waaruit hij groeit, en dus wordt Rufus eenvoudigweg de optelsom van een mengelmoes van oppervlakkige ideeën die niet veel opleveren.
Als zodanig is Rufus meer dan alleen een grap op Het publiek omdat we voortdurend worden onderworpen aan vervelende opmerkingen en domme beslissingen.
Dan brengt ook een interessant aspect van interactie met zich mee, omdat hij slechter gebouwd is dan zijn spelers, dus spelers die met hem winnen krijgen extra leedvermaakpunten; Rufus was op enkele van de slechtste manieren goed in winnen.
Hoewel hij nooit werd gezien als een kanshebber om de beste in het spel te zijn, beschikte Rufus over een aantal fantastische hulpmiddelen die het spelen tegen hem net zo vervelend konden maken als het luisteren naar hem.
Ondanks zijn grootte en vorm behield Rufus de snelheid en behendigheid van de oorspronkelijke bedoelingen van de ontwikkelaars, en voerde een duikschop uit zonder aanvankelijke hoogtebeperkingen. Hij had ook een beweging genaamd Messiah Kick, een onoverwinnelijke reflex die elke manoeuvre die er tegenin ging lijkt te overmeesteren, wat betekent dat gebruikers deze vaak willekeurig konden gooien.
Bovendien had Rufus schijnbaar eindeloze manieren om hitnummers om te zetten in Space Opera Symphony Ultra 1, wat nog meer schade en frustratie aan de vergelijking toevoegde.
Hij is een redelijk prominente figuur geweest in het competitieve veld, waarbij spelers als Ricky Ortiz en Justin Wong hem gebruikten om deel te nemen aan verschillende toernooien op hoog niveau en deze te winnen.
Bekijk de volledige video hieronder voor meer details over de noodlottige reis van Rufus en laat ons in de reacties weten of je vindt dat Capcom moet proberen hem terug te halen of dat je hem nooit meer in een andere Street Fighter wilt zien.
Als je het leuk vindt wat je ziet, overweeg dan om de video leuk te vinden en je te abonneren op ons kanaal Youtube kanaal Omdat het ons zal helpen om in de toekomst meer van dit soort inhoud te blijven aanbieden.
“Tvaholic. Zombie-geek. Toegewijde reisbeoefenaar. Introvert. Gecertificeerde communicator.”