Frostpunk 2 – The Day After Tomorrow-recensie

Iedereen die mij kent, weet dat ik dol ben op strategie- en simulatiespellen. Aan de andere kant, als iemand enige herinnering heeft aan negen jaar recensies schrijven hier bij Wccftech (en daarvoor), zullen ze ook mijn passie voor genres kennen – zozeer zelfs dat van de 303 recensies voor deze site er 103 vallen. stevig in strategie of simulatie. Anderen hebben ook een kleine twist. Ik zeg dit hier voornamelijk om de leegte op te vullen, omdat ik Frostpunk 2 al twee keer heb bekeken, waarbij ik zowel de bètaversie van Utopia Builder heb besproken als daarna de verhaalmodus heb aangepakt terwijl ik in Warschau was.

Laten we ter zake komen: als je Frostpunk leuk vindt, zul je Frostpunk 2 ook geweldig vinden. Ik vond Frostpunk erg leuk, en Frostpunk 2 is gewoon Frostpunk, maar meer dan dat, op alle mogelijke manieren.

Ik heb het verhaal uit vijf hoofdstukken van Frostpunk 2 en de Utopia Builder-modus kunnen spelen en voltooien, en er is veel te bieden, met een goede mate van herspeelbaarheid in beide. Het verhaal begint echt dertig jaar na de gebeurtenissen van Frostpunk. Londen is nog nieuw, maar al het andere, van Tesla City tot Winterholme tot Dreadnought, is de eerste tutorial om je wegwijs te maken in de nieuwe manier van werken.

De tijd is niet vriendelijk geweest, maar je kunt grotere en betere gebouwen bouwen. Ik ga Dreadnought overslaan omdat ik het in mijn verhaalmodus heb behandeld. Je vindt de binnenstad daar als je in New London aankomt, maar het is tijd om je te verspreiden. Bij Frostbreaking stuur je enorme machines om de vorst te doorbreken en nieuw land te openen om je stad uit te breiden. Op een grote kaart, verdeeld in zeshoeken, vind je toegang tot verschillende bronnen, die je in de eerste game nauwelijks aanraakt tijdens het verkennen.

Voordat we ingaan op hoe we moeten spelen, moeten we eerst het verhaal leren kennen. Naarmate je verder komt in de campagne, duw je New London weg van zijn oorspronkelijke staat, vind je een nieuwe brandstofbron, overleef je een stroomstoring, verspreid je je vanaf de eerste game naar Winterholm en probeer je uiteindelijk de val te stoppen van wat nu zal gebeuren. een bloeiende stad worden. Onderweg neem je beslissingen die je positie bij een of meer facties verbeteren. In het hoofdverhaal zijn de twee ijverige facties de Stalwarts en de Pilgrims.

Uiteindelijk is de laatste regel van Frostpunk's On The Edge DLC het meest overtuigend: “De ultieme dreiging was niet de storm, maar de onenigheid.” Het vinden van een evenwicht tussen facties en tegelijkertijd proberen hulpbronnen te behouden is niet eenvoudig. Ik zou zeggen dat het onmogelijk is als je te lang wacht, vooral op een moeilijkere moeilijkheidsgraad. De reis is de moeite waard, ook al leggen de resulterende tekstschermen alleen maar uit hoe jouw beslissingen de stad en haar inwoners beïnvloedden.

De laatste regel is een duidelijke link naar de nieuwe Utopia Builder-modus, die eindeloos is. Er moet een doel worden bereikt, maar als dat eenmaal is bereikt, kun je doorgaan totdat je wilt stoppen of totdat de stad valt. Hier kun je buitenposten creëren met de bevolking van je huidige stad; U hoeft niet handmatig te bouwen, wat essentieel is omdat u hierdoor middelen krijgt uit een onbeperkte pool. Er zijn ook andere regio's die je kunt koloniseren en andere steden kunt bouwen.

Natuurlijk kun je maar zoveel doen en overleven; Het voedsel is beperkt, en hoe langer je blijft, des te meer overbevolking een onmogelijke druk zal uitoefenen op het weinige dat er is. Win voordat je dat punt bereikt. Het enige wat ik hieruit kan zeggen is dat elke Utopia Builder-modus, met zijn zeven verschillende startpunten en verschillende kaarten, je een ander verhaal zal geven. Dit verhaal is precies waar Frostpunk 2 over gaat, net als eerdere soortgelijke 11 Bit Studios-games, en het doet het wonderwel.

Welke modus je ook gebruikt, de gameplay blijft hetzelfde. Naarmate je verder uitbreidt, de vorst doorbreekt en nieuwe gebieden bouwt, begint elk gebied met zes vakjes. Woongebieden kunnen twee keer worden uitgebreid, alle andere gebieden één keer, en elke uitbreiding gebruikt drie extra vakjes. Naarmate je uitbreidt, kun je extra gespecialiseerde structuren bouwen; Ze worden allemaal in de loop van de tijd onderzocht en de constructie ervan heeft invloed op je positie binnen de verschillende facties, schaalniveaus en middelen waarmee je stad opereert.

Hitte, ellende, honger en ziekte. Dit zijn dingen die je in evenwicht moet brengen, en hoe erger de zaken worden, hoe meer spanning er in je stad zal zijn, vooral als de facties je niet kennen. De hulpbronnen die u beheert, zijn een van de vele brandstofbronnen, of het nu gaat om steenkool, olie of geothermische energie. Warmtezegels zijn de munteenheid van de wereld, met ambachten, materialen, goederen en voedsel als aanvulling hierop.

Daarnaast zal het beleidsopties sturen. Eerst kies je wat er zal gebeuren. In Frostpunk 2 zullen, zodra een raadskamer is gebouwd, facties – op basis van bevolking – een deel van de 100 zetels krijgen. Je kunt een wet kiezen waarover gestemd moet worden of zelfs de agenda aan een factie presenteren en je populariteit vergroten, wat interessant is als je de agenda aan hen presenteert en hun stemming niet wilt goedkeuren. Dit zal niet gebeuren vanwege de enorme aantallen, dus je krijgt de bonus dat je ze gelukkig maakt zonder de wet te passeren.

Dankzij deze wetten en de nieuwe stemklasse kun je meer belangstelling vinden, en factionalisme is duidelijk zichtbaar in de echte politiek. Als u wilt dat de stemming in het voordeel van een van de kandidaten uitvalt, kunt u beloftes doen, of na het noodzakelijke onderzoek een deel van uw zelfvertrouwen gebruiken om de balans tussen de kandidaten te veranderen. Je moet alle beloftes nakomen, want je hebt tijdslimieten; Als u deze niet naleeft, zal dit u ervan weerhouden uw doelen te bereiken.

Ik heb de beelden en audio nog niet besproken, omdat er niet veel te zeggen is. Frostpunk zag er al geweldig uit, en Frostpunk 2 ziet er opnieuw geweldig uit. De gebieden zijn zeer gedetailleerd, waardoor je kunt inzoomen en een deel van hun werking kunt zien, en de weers- en omgevingseffecten zijn geweldig. En net als in het originele spel is het geluid ook perfect, met geluidseffecten die je stevig in de bevroren woestenij plaatsen en een soundtrack die nooit misplaatst aanvoelt. Dat is waarschijnlijk de beste lof die ik een spel kan geven. Ik wil ondergedompeld worden in geluid, en dat is wat er gebeurt.

Frostpunk 2 gaat, net als andere games van hetzelfde bedrijf, over balans en doorzettingsvermogen, en volgt het originele spel op een wonderbaarlijk organische manier. Zodra een stad haar aanvankelijke grenzen bereikt, zal zij uiteraard gedwongen worden zich te verspreiden en de hulpbronnen eromheen te gebruiken. In zo’n onherbergzame wereld zul je moeilijke beslissingen moeten nemen en een pad moeten banen dat niet voor iedereen geschikt is, en de menselijke natuur en ons onvermogen om buiten onze beperkte sfeer te denken leidt onvermijdelijk tot conflicten, zoals we zelf hebben gezien – en nog steeds zien. – onlangs.

Als je van Frostpunk houdt, zul je Frostpunk 2 ook geweldig vinden.

Kopie verstrekt door de uitgever.

Frostpunk is een organisch groei- en ontwikkelingsspel dat er superieur uitziet, klinkt en speelt dan het origineel. Naarmate het spel zich over de woestenij verspreidt, moet je meer evenwicht vinden terwijl je omgaat met politiek, middelen, facties en toenemende uitdagingen, waaronder vaak het vestigen en bouwen in nieuwe gebieden. Het is nog steeds een uitdagend spel, maar het is veel toegankelijker, en het is weer een stedenbouwspel dat tussen de rest zal schitteren.