Wat we spelen
Welkom! Deze column maakt deel uit van een serie waarin teamleden van Tom's Guide delen wat ze nu spelen en leuk vinden, met als doel je te helpen geweldige games te vinden die je misschien als volgende wilt spelen. Bekijk zeker ons laatste artikel, waarin we spraken over Dark Souls en waarom het een van ons letterlijk twaalf jaar kostte om het brute meesterwerk van FromSoftware af te maken.
Een deel van het werk als gamer is dat je vingers niet altijd de tand des tijds kunnen weerstaan naarmate de jaren verstrijken. Toen in 2009 het verrassende puzzelspel uitkwam op Xbox Live Arcade voor de Xbox 360, kon ik relatief gemakkelijk voorbij Braid en zijn tijdsbeperkende puzzels komen. Snel vooruit 15 jaar, en de onlangs uitgebrachte remake (Scrupulably Directed) maakt bij elke gelegenheid indruk op mij.
Blijkbaar ben ik een stuk slechter in het spelen van games dan die whiplashspeler uit 2009, want Braid: Anniversary Edition heeft mij door de competitie heen geholpen. En dat is geen minachting voor het spel of voor de hoofdontwikkelaar Jonathan Blow, die het ook vreemd maar meeslepend maakte getuige Op PS4. Braid Anniversary verandert niets aan de betekenisvolle mechanica vergeleken met het origineel, ik lijk alleen intenser te worden wanneer Sherlock de in-game puzzels probeert op te lossen.
Als ik terugga, zodat ik wat liefde voor Braid Anniversary kan opbrengen, is het echt de woordenboekdefinitie van 'goed reproduceren'. Met nieuwe commentaartracks die toegankelijk zijn door interactie met specifieke iconen in de wereld, leidt Blow je door het creatieve proces van het ontwikkelen van de game, en vervolgens door de uitdagingen die weer naar boven kwamen toen het tijd werd om Briad opnieuw te maken. Deze audiotekst is geweldig om te horen voor oude fans, maar dat is niet het belangrijkste verkoopargument van Anniversary.
Dit zullen de volledig herwerkte beelden zijn. Nieuwe Braid-achtergronden springen er onmiddellijk uit als nooit tevoren dankzij levendigere kleuren en nieuw textuurwerk met hoge resolutie. Als ik op mijn Steam Deck OLED speel, ziet het er verbazingwekkend helder uit.
En als je geen fan bent van de vernieuwde kunststijl, goed nieuws! Stel dat je het type gamer bent dat altijd de voorkeur geeft aan het OG-bronmateriaal, ongeacht de graphics, framerates of visuele ontwerpbeslissingen, dan zit je bij Braid Anniversary goed. Met een simpele tik met de rechter joystick op de gamepad naar keuze schakelt Braid automatisch terug naar de graphics uit 2009. Het is een heel coole truc die we zagen in de recente Tomb Raider I-III Remastered-trilogie, of nog verder gaand, Halo: Combat Evolved Anniversary.
dagboek van een prinses
Je concentreert je opnieuw op Braid en speelt als Tim, een schattig pak-dragende, laarzen-op-de-laarzen jongen, die vrolijk rondhuppelt in steeds schedelkrabbende werelden op zoek naar een mysterieuze prinses die er nooit was toen je de wereld bereikte. het kasteel in elk level (een mooie knipoog naar 1983). Schepper van Super Mario Bros.).
Niet dat Tim te veel afgeleid zou kunnen worden door het achtervolgen van zijn koninklijke verliefdheid. Deze kleine man moet tenslotte voortdurend de allernieuwste krachten onder de knie krijgen die hem in staat stellen de tijd terug te spoelen, schaduwversies van zichzelf te creëren en de loop van de tijd te veranderen. Kortom, hij doet zijn best om bij elke gelegenheid te proberen het ruimte-tijd-continuüm te doorbreken.
Wanneer je aan dit korte avontuur begint, blijken de platformpuzzels van de game niet al te overweldigend. In de openingsfase “Time and Forgiveness” gaat uw DeLorean Tim gemakkelijk terug in de tijd met een snelle druk op de knop. Een functie die handig blijkt als je het juiste moment moet kiezen om in Goomba-stijl van het hoofd van het wezen te springen om een puzzelstukje te bereiken waar de korte benen van Tim zelf niet bij kunnen.
In de openingsfase “Time and Forgiveness” gaat uw DeLorean Tim gemakkelijk terug in de tijd met een snelle druk op de knop.
Natuurlijk worden deze vroege zachte krassen alleen maar groter in complexiteit. En tegen de tijd dat je bij “Time and Mystery” komt – de niveaus van Braid ontvouwen zich in boekstijl – zal Tim binnenkort te maken krijgen met een schaduwversie van zichzelf die intensief gebruik van de tijdmonteur vereist met twee Tims op het scherm.
Het zijn stressvolle dingen, maar wanneer dat “Eureka!” De momenten beginnen eindelijk en ze blijken ongelooflijk bevredigend te zijn. In veel opzichten doen de duivels verslavende puzzels van Limbo me denken aan de puzzels van Braid. Hoewel de arme Tim in ieder geval niet elke 15 minuten een spin ter grootte van een giraffe hoeft af te weren.
als ik was Gevoelig voor spoilersHet is het beste om de volgende twee paragrafen over te slaan. Nog steeds hier? Ik neem aan dat je het eens bent met het idee dat Tim wordt opgegeten door een gigantische spin. Ik heb hier al eerder over geschreven, maar er zit in Braid een hardnekkige subtekst die suggereert dat hij niet de aardige man met een engelengezicht in een mooi tweedjasje is die je voor het eerst ontmoet. In feite suggereert de afsluitende achtervolging, die briljant achterstevoren wordt afgespeeld, gevolgd door een belangrijk citaat over het Manhattan Project, sterk dat Tim feitelijk een van de wetenschappers is die heeft geholpen bij het bouwen van de atoombom.
Behoorlijk zwaar spul voor een tekenfilmpuzzelspel waarin je op de hoofden van monsterlijke roze konijntjes kunt springen, toch?
Het daadwerkelijke citaat dat op het scherm wordt weergegeven, is: “Nu zijn we allemaal klootzakken.” Woorden toegeschreven aan Kenneth Bainbridge van het Manhattan Project, de directeur van de beruchte Trinity Test. Door de jaren heen hebben Braid-fans gesuggereerd dat de prinses eigenlijk de atoombom is, en daarom was Tim zo geobsedeerd door het 'redden' van haar. Deze concepten fascineerden me jarenlang nadat ik het origineel had voltooid, en dat is waarschijnlijk de belangrijkste reden waarom deze indiegame me zo lang is bijgebleven.
De briljante subtekst van Braid is de belangrijkste reden dat deze indiegame mij zo lang is bijgebleven.
Of Braid nu een vermomde Indie-film van Oppenheimer is of niet, deze jubileumuitgave is zeer goed afgehandeld. Het eert de erfenis van wat misschien wel de beste game is die uit Xbox Live Arcade is voortgekomen, geeft het een mooi nieuw likje verf en geeft je zelfs toegang tot de geesten achter dit geniale puzzelspel, waardoor een toch al interessante game nog veel meer wordt. indrukwekkend.
Meer uit Tom's gids
“Organisator. Denker. Schepper. Communicator. Twitter-liefhebber. Vriendelijke koffiemedewerker. Wannabe-analist. Tv-evangelist.”