We horen vaak dat dit land een eerlijk gesprek over ras nodig heeft. Hier is heel veel ‘eerlijkheid’ voor jou, vanuit een onverwachte plaats:
Zwarten zijn minder snel dan blanke zelfredzaam. Zwarte mensen leggen minder de nadruk op ‘rationeel lineair’ en ‘kwantitatief’ denken. Ze zullen minder snel denken dat ‘hard werken de sleutel tot succes is’. Ze geloven minder in punctualiteit en meer in onmiddellijke bevrediging dan blanken. Zwarte mensen geloven minder vaak in een christelijke god en zijn eerder tolerant ten opzichte van heidense of polytheïstische religies.
Aangezien we in het tijdperk van de annuleringscultuur leven, zou ik beter kunnen uitleggen wat ik doe, anders zou iemand denken dat ik deze onzin geloof.
Al deze dingen – de onverdraagzaamheid, de stereotypen en de ronduit onwaarheden – is niet mijn mening. Ik kreeg het ook niet van een of andere blanke supremacistische website. Nee, het komt van een afbeelding die afkomstig is van en gelinkt is door het National Museum of African-American History and Culture.
De site van het museum heeft een hele sectie ‘Talking About Race’. Een artikel over “witheid” citeert een afbeelding met de titel “Aspecten en veronderstellingen van witheid en witte cultuur in de Verenigde Staten”. Veel van de dingen uit de afbeelding kunnen worden gelezen als een belediging voor zwarte mensen als men er simpelweg van uitgaat dat zwarte mensen minder in deze dingen geloven dan blanken.
Bijvoorbeeld, met de afbeelding die aangeeft dat witheid en witte cultuur worden gedefinieerd door ‘respect voor autoriteit’, een waardering voor ‘uitgestelde voldoening’, de neiging om ‘strakke tijdschema’s te volgen’ en de overtuiging dat ‘hard werken de sleutel tot succes is , ”De implicatie is dat zwarte mensen minder worden gedefinieerd door deze waarden.
Ik ben er vrij zeker van dat ik een racist zou worden genoemd als ik mijn aanwijzingen van deze lijst zou nemen en zou zeggen: “In tegenstelling tot blanke mensen geloven zwarte mensen niet dat hard werken de sleutel tot succes is.”
Sommige van de andere racegebaseerde beweringen van 30 jaar oud onderzoek door Judith Katz, een consultant voor witte diversiteit, zijn niet alleen een impliciete bekrompenheid, ze hebben het gewoon mis. Zeker, “Christendom is de norm” voor blanke Amerikanen, hoewel minder elk jaar. Maar weet je voor wie het geloof nog meer een norm is? Zwarte Amerikanen. En Hispanics.
Volgens het Pew Research Center zullen zwarten en Iberiërs vaker dan blanken regelmatig naar de kerk gaan – christelijke kerk -. Wat betreft het idee dat blanken onevenredig bevooroordeeld zijn tegen religies met meerdere godsdiensten, ik kan er geen bewijs voor vinden. Voor zover ik weet, zijn de meeste vormen van heidendom en polytheïsme in Amerika bijna uitsluitend witte fenomenen, hoewel gegevens hier vrij moeilijk te verkrijgen zijn.
Er zit veel in dat me boos maakt, maar het ergste is dat deze rotzooi bijna is ontworpen om racerelaties te verergeren. Het spiekbriefje van Katz informeert ons bijvoorbeeld dat een bepalende norm voor witte communicatie het idee is dat je ‘beleefd’ moet zijn.
Ten eerste zou ik alleen willen dat dit meer gold voor de witte cultuur. Maar nog belangrijker, waar heeft deze vrouw het in hemelsnaam over?
Zijn goede manieren niet voor iedereen een waardevolle norm? Manieren zijn tenslotte gewoon gedragsvormen om anderen respect te tonen. Goede manieren en wederzijds respect verkleinen de kans op conflicten, inclusief gewelddadige conflicten, in elke samenleving – daarom heeft elke samenleving beleefdheidsnormen. Is dat echt gewoon een witte norm die we vandaag minder nodig hebben? Moeten blanken, om hun voorrecht af te staan, voor niemand minder beleefd zijn? Voor zwarte mensen? Voor immigranten?
Als ik tegen een zwarte vriend zou zeggen, laat staan een zwarte vreemdeling of collega, “Kijk, ik begrijp dat je cultuur punctualiteit of hard werken niet waardeert zoals de mijne”, zou dat dan beter zijn? Het zou op zijn zachtst gezegd onbeleefd zijn.
Deze onzin werkt in de veronderstelling dat reguliere, burgerlijke normen – hard werken, vertraagde bevrediging, punctualiteit, etc. – geen intrinsieke of extrinsieke waarde hebben los van en los van de witte cultuur en het witte privilege. Dat is niet alleen waanzinnig, het is schadelijk, omdat het mensen toestemming geeft om deze normen te verwerpen als ‘structuren van onderdrukking’ of een soortgelijk soort balderdash.
Waarom zou je in hemelsnaam zwarte mensen zoiets willen vertellen? Waarom zou je iemand dit spul willen vertellen, ook al zou het waar zijn?
Ik ben er helemaal voor om de beleefdheidsnormen te veranderen waardoor zwarte Amerikanen (of Latijns-Amerikanen, Aziatisch-Amerikanen, enz.) Onderdrukt of uitgesloten worden. Maar ik kan niet doorgronden hoe het omzetten van deze ideeën helpt om iets dergelijks te doen.
“Tvaholic. Zombie-geek. Toegewijde reisbeoefenaar. Introvert. Gecertificeerde communicator.”