DETROIT – Nadat de Chicago White Sox de Los Angeles Angels versloeg en hun run naar de grootste verliezen in de geschiedenis van de MLB tot een nieuwe dag verlengde, verliet teameigenaar Jerry Reinsdorf zijn suite en stapte een overvolle medialift in.
Dit kwam misschien wel het dichtst in de buurt van een trots moment voor de White Sox het hele seizoen. Sommige van hun fans juichen nog steeds hun Pyrrusoverwinningen toe. Anderen scandeerden woorden met weerhaken gericht aan de eigenaar: Verkoop het team.
‘Je hebt je best voor het laatst bewaard, Jerry,’ grapte een verslaggever in de lift.
‘Ik begrijp wat je bedoelt,’ antwoordde Reinsdorf, ‘maar ik hoop dat we voor de eerste keer ons best doen.’
Nu, na de 4-1 nederlaag van vrijdag tegen de Tigers, hebben de White Sox officieel meer wedstrijden verloren in één seizoen dan enig ander team in de moderne honkbalgeschiedenis.
62 jaar lang leek dat record onaantastbaar. De New York Mets uit 1962 verloren 120 wedstrijden. Alleen de Tigers uit 2003, die 119 wedstrijden verloren, kwamen echt in de buurt. Toen kwamen de White Sox, die 121 wedstrijden hadden verloren, met nog twee kansen om hun nieuwe record nog moeilijker te maken.
“Ik had nooit gedacht dat dit kapot zou gaan terwijl ik er nog was”, zegt de 86-jarige Craig Anderson, lid van de Mets uit 1962. “Voor Mets-fans is dat van jouw schouders. Nu zijn we niet de ergste ter wereld.”
De titel van slechtste ter wereld behoort nu toe aan Chicago's South Side, waar het schrikbeeld van mislukking het hele seizoen al groot is. Kies alle gewenste statistieken. De White Sox staan waarschijnlijk op of nabij de onderkant van de competitie. leuk vinden De atleetDe White Sox hebben dit seizoen 29 positiespelers ingezet, merkte Jason Stark van de White Sox op. 17 van deze geweldige spelers verdienen het meer om te verliezen dan om te vervangen. Drie anderen staan op 0,0. Zes op 0,2 of minder.
De eerste klinkende tekenen van wanhoop in het honkbal kwamen na een start van 3-22 in april. Toen kreeg het idee van een speciaal soort mislukking grip tijdens een verliesreeks van 14 wedstrijden. De White Sox overtroffen zichzelf vervolgens met een rampzalige slip van 21 wedstrijden, waarbij ze ternauwernood het record van de langste verliezende reeks in de moderne honkbalgeschiedenis konden vermijden. Na de laatste recessie – een slip van twaalf wedstrijden – is het een kwestie van wanneer en niet of een White Sox-team de Mets voor het ergste ooit verslaat.
De aantrekkingskracht van het getuige zijn van deze ellendige geschiedenis bracht een enorme mediamenigte naar het Guaranteed Rate Field vóór de laatste thuiswedstrijd van het team tegen de Angels. Er waren tien televisiestations, met lampen en microfoons gericht op algemeen directeur Chris Getz, samen met een menigte verslaggevers uit winkels in Chicago en het hele land.
Getz gebruikte zijn forum om zijn excuses aan te bieden aan fans.
“Ze verdienen dit niet”, voegde hij eraan toe.
White Sox algemeen directeur Chris Getz spreekt dinsdag een grote mediagroep toe. (Justin Casterline/Getty Images)
Net als manager Grady Sizemore probeerde Getz de problemen van het team in een positief daglicht te plaatsen. Hij heeft het idee dit jaar naar voren gebracht en de bouwstenen op zijn plaats gezet. Getz benadrukte dat de White Sox op de goede weg zijn, en zei zelfs dat het eigenaarschap ‘waarschijnlijk’ meer zou investeren in de organisatorische infrastructuur.
Sizemore nam halverwege het seizoen het roer over van de ontslagen manager Pedro Grevol en zei dat hij geïnteresseerd was om permanent in de leidinggevende positie te blijven. Hij droeg elke wedstrijd tegen de Angels dezelfde bullpen-trui, op een warme dag zweette hij door het kledingstuk, maar weigerde het te verwisselen.
“In een jaar als dit weet ik zeker dat iedereen veel negatieve kanten zal zien aan het verliezen van een jaar. Ik heb veel plezier gehad”, zei Sizemore. “Ik vond het geweldig om met die jongens op het veld te staan en met ze samen te werken en ze te leren kennen, van ze te leren en van de staf te leren. Ik zou die ervaring voor niets willen inruilen.”
Een dergelijke positiviteit is zeker moeilijk te verkopen voor fans die hebben gezien hoe dit team tekort kwam en er niet in slaagde een achterstand in de negende inning te overwinnen, zelfs niet één keer in het hele seizoen. De White Sox boekten dinsdagavond hun eerste comeback in de achtste inning en klommen terug om een 3-2 overwinning te behalen die boegeroep trok van de thuisfans die geld hadden betaald om geschiedenis te zien.
De campagne tegen het determinisme eindigde vrijdag eindelijk. Vlammenwerper Garrett Crochet hield de Hot Tigers vier rondes op afstand. Maar in de vijfde inning stonden de White Sox met 2-0 achter dankzij bekende, zelf toegebrachte wonden. Relief pitcher Jared Schuster gooide vier wijd, kreeg een honkslag tegen en gaf daarna opnieuw vier wijd. Vervolgens gooide hij een wilde worp die net zo goed gescoord had kunnen worden na een doorgeschoten bal over catcher Corey Lee. De Tigers scoorden hun eerste punt via een homerun en voegden hun tweede toe via een opofferingsslag. Chicago scoorde op een homerun van Zach DeLoach, maar de tweede fout van het team en de derde wilde worp van de avond droegen bij aan het punt van de Tigers in de zevende inning.
In het tegenoverliggende clubhuis vierden de Tigers hun eerste 'postseason'-optreden in tien jaar. Terwijl de Tigers, Royals en Guardians de AL Central versterkten, hielpen de White Sox alleen maar hun records te versterken.
Voor de spelers is het seizoen frustrerend en traumatisch geweest. Er zijn overblijfselen van de club die slechts drie jaar geleden de American League Central Division met dertien wedstrijden voorsprong won. Nu zullen de White Sox de last van 121 verliezen dragen en een onzekere toekomst tegemoet gaan.
Na een aantal wedstrijden dit seizoen zat Luis Robert Jr., de beste speler van dit team, volledig gekleed in zijn kluisje en probeerde in stilte te ontspannen.
Robert zei: “Ik zie mezelf als een van de gezichten van dit team. “En als de gezichten van dit team niet produceren of worstelen, in een moeilijk seizoen als dit, is dat aan ons, dat is aan mij.”
Spelers als Gavin Sheets hebben geprobeerd de moeilijke dagen door te komen met hoopvolle herinneringen aan hoe betere tijden waren.
“Ik had absoluut niet verwacht dat ik in deze positie zou belanden”, zei Sheets. “Als spelers is het uiteindelijk onze zaak. Winsten en verliezen zijn wat we doen op het veld. Hopelijk is dit de laatste keer dat we in deze situatie verkeren.”
Ergens tijdens de zomer veranderde de teleurstelling in gevoelloosheid.
“Ik denk dat als je $120 verliest, het makkelijker is om er vanaf te komen”, zei Andrew Benintendi eerder deze week. “Het is een slechte zaak om dit mee te maken; niemand wil dat doen. Maar dat is waar we nu staan.”
Maar toen Andrew Vaughn werd uitgevangen naar het rechter middenveld voor de laatste nul, die een ongelukkige plek in de geschiedenis bezegelde, ontstond er een gevoel van finaliteit. Terwijl de Tijgers elkaar omhelsden en zich opstapelden, maakte Vaughn zijn slaghandschoenen los en maakte een majestueuze vlucht naar de dug-out. In de verliezende club was het stil in de kamer totdat Sheets een deel van zijn ziel met zich meedroeg.
“Ik was absoluut meer gefrustreerd dan ik dacht dat ik zou zijn”, zei hij. “Ik denk dat als je er drie op rij wint, je begint te denken: ‘Misschien kunnen we iets speciaals doen en eruit komen en zes wedstrijden op rij winnen’, en je begint daarin te geloven en je begint te denken: misschien (de verliezende record) gaat niet gebeuren.”
In 2003 herstelden de Tigers zich door vijf van hun laatste zes wedstrijden te winnen en de laatste schande te voorkomen. Dat zal niet het geval zijn voor de Chicago White Sox van 2024.
'Als je eindelijk vrijkomt, besef je ineens dat je deel uitmaakt van de verkeerde kant van de geschiedenis', zei Sheets. “Het was een beetje frustrerend en een beetje pijnlijker dan ik had verwacht.”
Nu er nog twee wedstrijden te gaan zijn, kunnen de White Sox hun greep blijven verstevigen op wat een onbreekbaar record van nutteloosheid zou kunnen worden.
Het enige zilveren randje?
Dit lange, vermoeiende, gênante seizoen is bijna voorbij.
(Bovenste afbeelding: Justin Casterline/Getty Images)
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”