Denk je dat Gordon Freeman problemen had? De kerel hoefde nooit te stoppen met wat hij deed en naar de badkamer te rennen om te poepen terwijl hij zich een weg baande door interdimensionale monsters en gestoorde mariniers in de Black Mesa Research Facility.
De oude Heroïsche Gordo was ook heel tevreden met de hulp van een stel wetenschappelijke nerds terwijl hij tekeer ging in het laboratorium, en hij had er weinig moeite mee om ze achter te laten zodra ze al die deuren voor hem openden. In zekere zin waren deze domme wetenschappers de echte helden van Half-Life.
Dus… wat als jij een van die ellendige wetenschappelijke idioten bent die Gordon bij Black Mesa heeft achtergelaten? Dit is hoe de Steam Next Fest-demo voor het coöp-overlevingsspel verliep Abiotische factor Je begint op je eerste werkdag in een uitgestrekte ondergrondse faciliteit. Je bent een wetenschapper, maar in plaats van de actieheldencapriolen van Gordon Freeman zul je vooral op je hersenen moeten vertrouwen als er iets misgaat en de faciliteit wordt overspoeld door interdimensionale verschrikkingen.
Ik voelde me meteen thuis bij de show van Abiotic Factor. Het overlevingsspel is zo geschikt voor een Black Mesa-achtige faciliteit die overspoeld wordt door monsters en mariniers dat het een beetje dom is dat Valve niet zelf op het idee kwam (om eerlijk te zijn, ze hebben pas 25 jaar de tijd). Je bent gewend om gereedschappen en wapens te maken van stokken en stenen in overlevingsspellen, maar dit is een enorm wetenschappelijk laboratorium vol technologie, en wie is er beter dan een nerd om computers en elektronica uit elkaar te halen en er sciencefictiongadgets van te maken? ?
Het maakproces van Abiotic Factor begint nederig, waarbij gescheurde stroken stof worden gebruikt als netten om buitenaardse wezens te vangen en te immobiliseren (waarvan er één lijkt op de hoofdkrab in Half-Life, hoewel hij een lange tong gebruikt om je te grijpen en zich vervolgens terugtrekt als een enterhaak) . Maar er zijn genoeg gadgets in de technologieboom waar Isaac Kleiner trots op zou zijn, zoals laserkanonnen, nabijheidsmijnen, elektrische vallen en teleportatieapparatuur (ik gok er maar op). Hoewel ik geen koevoet vond, kon ik goed overweg met de hamer, schroevendraaier en mes die ik in de keuken vond.
In overeenstemming met de manische sfeer gaat het ontgrendelen van nieuwe knutselrecepten niet alleen over het ontvangen van enkele instructies. Je moet elk recept eigenlijk zelf bedenken door te raden uit welke ingrediënten het gewenste item bestaat. Ik moest een power brick maken om een beschadigde te vervangen, zodat ik een gesloten veiligheidsdeur kon openen, dus nam ik een voeding van een computer die ik kapot had gemaakt, gooide wat oud metaal weg en voegde een toetsenbord toe dat ik vond, en gooide er een reserveblok in. printplaat.
Het klopte niet helemaal, maar toen ik het toetsenbord eenmaal verving door een chassisventilator (van dezelfde kapotte computer), veranderde mijn idee om deze power brick te bouwen in een echt knutselrecept. Met nog een klik kan ik het ter plekke formuleren. Het is een leuk systeem dat me het gevoel geeft dat ik recepten aan het maken ben met mijn grote, pulserende brein, in plaats van dat ze aan mij worden overhandigd.
Er zit ook veel humor in: je wordt door de tutorial geleid door een Barney-achtige bewaker die het helemaal niets kan schelen hoeveel dingen er misgaan in de faciliteit. En ja, in tegenstelling tot Freeman moet je af en toe wel naar het toilet: al je voedselautomaten waar je van leeft (en later al dat rare vlees dat je kookt en eet) moeten ergens heen. De throwback-graphics bootsen perfect de games uit de late jaren 90 na, en ik ben een van die oldtimers die de originele Half-Life verkiest boven de Black Mesa-mod, dus ik ben dol op de oude personagemodellen en de esthetiek met lage resolutie.
Er zijn ook veel van die Valve-achtige scriptsequenties die je in Half-Life ziet, waar je precies op het juiste moment komt om te zien hoe een NPC van het scherm wordt gesleept of op een vreselijke manier voor je ogen omkomt. Ontwikkelaar Deep Field Games heeft de sfeer goed begrepen: het is vreemd om zoveel nostalgie te voelen naar een game die nog niet is uitgebracht.
Ik heb de demo nog niet uitgespeeld, maar ik kijk er nu al naar uit om de volledige game te spelen wanneer deze op 2 mei uitkomt. Ik speelde alleen, maar dat hoeft niet: Abiotic Factor ondersteunt maximaal 6 spelers in het spel. Coöperatief.
“Tv-goeroe. Bekroonde student. Webliefhebber. Slechte reisnerd. Beeraholic.”