Cue: Anniversary Edition (PS5) recensie

Het is vreemd om in 2024 een klassieker als Braid te recenseren. Als je teruggaat naar 2008, toen deze voor het eerst werd uitgebracht op Xbox Live Arcade, zou het videogamelandschap er heel anders uitzien dan nu. Braid heeft, samen met andere indieklassiekers zoals Super Meat Boy en Fez, de hele indie-gamingindustrie opnieuw vormgegeven en honderden, zo niet duizenden games geïnspireerd in de jaren na de release. Het bewees dat onafhankelijke makers en hun gepassioneerde producties konden gedijen op digitale winkels, terwijl ze zich staande konden houden tegenover de AAA-releases van die tijd. In de jaren sinds de release is Braid een van de meest prominente indiegames aller tijden geworden, waarin het te zien was Indiegame: de film. Hoewel er nooit een vervolg op is gekomen, geeft Braid, Anniversary Edition fans van het origineel een excuus om de wereld opnieuw te bezoeken op moderne platforms.

Voor wie Braid niet kent: de game is een puzzel- en platformgame die grotendeels draait om het gebruik van de tijd. Je speelt als Tim, een man die erop uit is een prinses te redden die gevangen is genomen door een kwaadaardig monster (een van de vele niet zo subtiele verwijzingen naar platformstijlen). Naast de initiële opzet is het verhaal grotendeels verklarend. Aan het begin van elk van de zes werelden van het spel zijn er verschillende verhalenboeken die enkele lichte verhaalelementen bieden in relatie tot het grotere verhaal dat wordt gespeeld, maar er is nog genoeg verhaal dat je kunt ontdekken. Afhankelijk van je voorkeuren kan dit positief of negatief zijn, maar het voegt een extra laag mysterie toe aan de wereld waarin je terechtkomt.

Zoals verwacht is het doel van elke fase om de puzzels die voor je liggen op te lossen om het einde van het level te bereiken. Dit vereist een combinatie van het oplossen van puzzels, het bestormen van vijanden en het benutten van je tijdreisvaardigheden. In plaats van levens en checkpoints heeft Tim de mogelijkheid om de tijd terug te spoelen terwijl hij een knop ingedrukt houdt. Deze monteur, gecombineerd met de vakkundig ontworpen puzzels, is misschien wel wat Braid al zoveel jaren onderscheidt van de rest. Een fout maken is geen straf, maar eerder een essentieel onderdeel van het puzzelproces.

Elke wereld in Braid maakt ook gebruik van een uniek tijdstempelmechanisme. Soms beweegt de tijd alleen als jij dat doet, en soms ontstaat er door terugspoelen een schimmige versie van jezelf om je te helpen de puzzels op te lossen. Dit zijn vaak de basisinstrumenten die je nodig hebt om de belangrijkste verzamelobjecten van het spel te verzamelen: puzzelstukjes. De meeste podia hebben een paar puzzelstukjes die je kunt verzamelen, meestal verborgen achter een moeilijke puzzel. Hoe ze er ook uitzien, deze puzzelstukjes zijn niet optioneel en moeten allemaal worden verzameld om de laatste wereld van het spel en het einde van Braid te bereiken. Sommige puzzels van Braid zijn ongelooflijk stom of eentonig (als je naar jou kijkt, jij wispelturige World 4-metgezel), en zonder een speciaal in-game hintsysteem kunnen deze puzzels ongelooflijk frustrerend worden. Tenzij je een meesterlijke puzzeloplosser bent, heb je waarschijnlijk een gids nodig die je helpt alles te zien wat Braid te bieden heeft.

Hoewel de hoofdgameplay van Braid identiek is aan de originele release, zijn er enkele veranderingen die met de Anniversary Edition gepaard gaan. Opvallend is dat de game een complete grafische revisie heeft ondergaan. Visuele getrouwheid heeft een lange weg afgelegd sinds 2008, en met deze remaster komt een levendiger, met de hand getekend uiterlijk. Als je echter de voorkeur geeft aan de originele stijl van het spel, kun je met één druk op de knop snel schakelen tussen nieuwe en klassieke graphics. Het is altijd fijn om deze mogelijkheid altijd beschikbaar te hebben voor zo'n belangrijke release, en het laat ook zien hoeveel er tussen de releases is veranderd. Bovendien is een groot deel van de audio van de game verbeterd, met geremixte nummers en een verbeterd geluidsontwerp, wat de grafische verbeteringen mooi aanvult.

Naast de grafische upgrade bevat de Anniversary Edition ook een bedienbaar ophangsysteem. Tim is toegankelijk nadat hij het spel heeft uitgespeeld (hoewel deze beperking kan worden omzeild) en wordt in een nieuwe hubwereld gedropt waar hij deuren kan binnengaan om de niveaus van het spel opnieuw te bezoeken, nu met de mogelijkheid om feedback van ontwikkelaars af te spelen terwijl ze deze oplossen. In meer dan 15 uur aan commentaar bespreken Jonathan Blow en andere gasten het spelontwerp, de sfeer, het geluid en de bedoelingen achter elke puzzel. Voor beginnende game-ontwikkelaars en liefhebbers van game-ontwerp is deze uitgebreide kijk op Braid geweldig. Je kunt ook een hele ronde van het spel spelen met behulp van zorgvuldig geselecteerde commentaarclips van ontwikkelaars – ideaal voor herhaalde playthroughs.

Voor gewone fans die misschien niet geïnteresseerd zijn in de ontwerphoofdstukken, zijn er ook een paar nieuwe niveaus om te verkennen. De meeste zijn geïntegreerd in de wereldwijde feedbackhub, met een paar alternatieve levelontwerpen, maar er zijn ook 13 volledig originele niveaus en een nieuwe set puzzelstukjes die je kunt verzamelen. Omdat het spel al kort is (ongeveer zes uur als je een ervaren puzzelaar bent), zijn deze extra niveaus een leuke bonus, maar ze zullen niet veel doen om je algehele speeltijd te vergroten.

Conclusie

Braid is ongetwijfeld een klassieker die een revolutie teweegbracht in de indie-gamingscene, en heeft nog steeds genoeg unieke ideeën om het vandaag de dag de moeite waard te maken om te ervaren. Of de Anniversary Edition de moeite waard is of niet, hangt echter grotendeels af van je ervaring met het origineel. Voor nieuwkomers maken de verbeterde graphics en extra niveaus dit de definitieve editie, en de moeite waard om te kopen. Op dezelfde manier zullen opkomende game-ontwikkelaars veel liefde en advies in het uitgebreide commentaarsysteem van de game vinden.

Voor degenen die Braid al eerder hebben geprobeerd, is er echter mogelijk niet genoeg nieuwe inhoud om een ​​dubbele dip te rechtvaardigen, tenzij je terug wilt komen. Of het nu om het origineel of de jubileumeditie gaat, Braid is nog steeds een spel dat iedereen minstens één keer zou moeten proberen.