Soms speel je een spel en weet je gewoon in je buik dat je voorbestemd bent voor grootsheid. Jas Het is een van die spellen. De liftstap is: Zelda, maar tu, en jij bent een kleine vos. Je kunt kerkers en velden verkennen vanuit een gesloten isometrisch perspectief. Je kunt de vijanden vergrendelen door op de linker trekker te drukken. Het eerste item dat je vangt is een stok, hoewel je al snel een zwaard vindt – nadat je het van het voetstuk hebt getrokken dat past bij het hoofdzwaard – en een schild. Alle valuta’s zien eruit als roepies; Rood en blauw zetten meer geld op je bank. Was het gewoon weer geweldig Zelda-indie geïnspireerd spel, Jas Het zou niet veel zijn om over naar huis te schrijven, omdat je dat waarschijnlijk al eerder hebt gespeeld. Maar dit, in tegenstelling tot wat zou worden verwacht, is ook waarom het opvalt. Ik denk niet dat ik een spel heb gespeeld dat me vertrouwt zoals Tonic dat doet.
De sleutel hier: bijna alle speltekst is in een onbekende taal en er is geen manier om het te ontcijferen. Wanneer je een item oppakt, zie je een reeks mysterieuze karakters, behalve voor—Kon—Een enkel pictogram dat aangeeft aan welke knop het is toegewezen. Je hebt geen idee wat dit allemaal betekent. Maar omdat je eerder een videogame hebt gespeeld, eigenlijk, wacht, doe je dat helemaal. Deze stok? Nou, het is om dingen te raken. Dit gouden amulet? Zeker een soort sleutel. Dit spaarvarken? Oh, laat het vallen en krijg een hoop roepies. Jas Vertrouw op je intuïtie – en om deze reden leert het je om op jezelf te vertrouwen. Sterke dingen van een kleine vos die een jas draagt. – Ari Notis
“Organisator. Denker. Schepper. Communicator. Twitter-liefhebber. Vriendelijke koffiemedewerker. Wannabe-analist. Tv-evangelist.”