eenLee Jawad haalt diep adem, alsof hij zich voorbereidt, en legt uit hoe zijn herstel van de Paralympics verloopt. “Op het moment dat ik nog steeds bezig ben met het bekijken van opties, om te proberen dit proces van remissie te starten”, zegt hij. “Ik weet niet hoe lang dat zal duren en ik weet niet welke route ik nu ga nemen, maar ja. Laten we hopen dat het proces snel gaat. Helaas, met de afgelopen vijf jaar, denk ik dat het misschien iets langer duren.”
In 2016, GB Paralympische gewichtheffer Kwam bekendheid met een brulDoor zijn gewicht van 190 kg op te tillen, won hij een zilveren medaille in Rio en het enorme gala dat volgde was een schot in de roos bij het publiek thuis. Maar Jawad stond op het punt om aan een reis te beginnen die moeilijker was dan alles wat hij eerder had meegemaakt, aangezien de man die zonder benen werd geboren en ook de ziekte van Crohn had, een permanente en bijna overweldigende aanval van de slopende darmziekte had die hij steeds krijgt. . vandaag.
Jarenlang effectief gepantserd, zelfs vóór de Covid-19-pandemie, en terwijl hij worstelde om zijn 20 kg van zijn best te krijgen, was hij – in de woorden van Jawad – “verbazingwekkend” dat hij zelfs Tokio bereikte. Desalniettemin bereikte hij het en eindigde eind augustus als zesde in de finale.
“Voor mij was het een overwinning van mijn kant omdat ik de ziekte tot het uiterste kon drijven en het overdag kon verslaan”, zegt Jawad. “Ook als ik het gewicht had gezien dat het goud won, zou mijn prestatie in Rio het hebben gewonnen. Dus het laat zien dat als ik gezond was, ik daar had kunnen zijn. Ik had vrede met mijn prestatie. Dus mijn taak is nu om ga ver en word gezond. goed.”
De manier waarop hij vertelt over zijn strijd met een ongelooflijk complexe en moeilijke ziekte verraadt de mentaliteit van Jawad. En het is geen verrassing om te ontdekken dat hij zich in de weken na het einde van de Paralympische Spelen in Tokio op nieuwe inspanningen stortte.
De eerste is de lancering van de Accessercise-app, een zeldzame interventie voor handicaps en lichaamsbeweging die bedoeld is om mensen met een handicap te helpen bij hun inspanningen om fit te worden. De statistieken op dit gebied zijn slecht en Covid heeft ze alleen maar erger gemaakt. Mensen met een handicap hebben twee keer zoveel kans om inactief te zijn als mensen zonder handicap en Het laatste onderzoek van de Disability Pressure Group Activity Alliance Uit het onderzoek bleek dat slechts drie op de tien respondenten vonden dat ze dezelfde kansen kregen om actief te zijn.
Voor Jawad zijn die conclusies duidelijk en worden ze ondersteund door zijn eigen ervaring als enige gehandicapte in de sportschool. “Als ik naar een gewone sportschool ga en mensen weten niet wie ik ben, beginnen ze me op een rare manier aan te kijken. Het is alsof ze medelijden met me hebben omdat ik geen benen heb, maar, nou ja, het is goed dat ik probeer”, zegt hij.
“We moeten die mentaliteit veranderen. Iedereen doet hetzelfde: iedereen die in staat is, fysiek of gehandicapt, probeert het best mogelijke leven te leiden, toch? Ik denk dat dit is waar de fitnessindustrie tekortschiet als het gaat om het helpen mensen met een handicap worden mondiger en onafhankelijker.”.
Accessercise is een platform waarmee gebruikers een trainingsprogramma kunnen maken dat van toepassing is op hun handicap, dit met anderen kunnen delen en feedback kunnen krijgen van gebruikers met vergelijkbare aandoeningen. Het stelt mensen ook in staat zichzelf te lokaliseren in een sportschool of recreatiecentrum en die faciliteiten vervolgens te beoordelen. Voor Jawad, die ook begint aan zijn doctoraat in parachutedoping, is de data-accretie van cruciaal belang.
“Als onderzoeker weet ik hoe waardevol gegevens zijn als het gaat om het informeren en begeleiden van besluitvorming op een hoger niveau. Ik wist dat ik met deze app niet alleen iets voor gehandicapten wilde creëren, ik had een manier nodig om te bewijzen aan de autoriteiten dat er eigenlijk verandering moest komen, er moet nog veel gebeuren.
Organisaties praten over wat ze doen voor mensen met een beperking zonder actie te ondernemen. Ik word een beetje ziek van mensen die dingen zeggen zonder het ook echt te doen.”
Een andere groep die in de ogen van Jawad spreekt zonder te doen, zijn de media. Jawad erkent de echte veranderingen in visie die de berichtgeving van Channel 4 over de Paralympics sinds 2012 hebben gevolgd, zegt Jawad dat de games “handicap voor ongeveer twee, drie weken op de voorgrond hebben gebracht, toch? Maar toen vergaten we het totdat de volgende wedstrijden.” Hij wil dat omroepen zich inzetten om meer wereld- en Europese kampioenschappen te laten zien, en dat journalisten erover schrijven.
“We zullen naar wereldatletiek of zelfs Europese atletiek kijken”, zegt hij, “waarom zien we volgend jaar niet de Para Powerlifting World Championships of Taekwondo Europeans in Manchester? Door kleine dingen als dat heeft de media een grote verantwoordelijkheid en kan meer”.
De strijd voor visie en gelijkheid beperkt zich niet tot de paraplu. Jawad vreest inderdaad dat de focus op atleten met een handicap soms de aandacht afleidt van de bredere behoeften van de samenleving.
“De Paralympische Spelen laten de beste menselijke prestaties zien, maar wat ze ook doen is…” zei Jawad, even pauzerend voordat hij naar een pijnlijk punt wees. “Vroeger werden we gezien als bovenmenselijk, en de gehandicapte gemeenschap die niet meedeed aan de Paralympics voelde zich verwaarloosd.” Zoals hij zegt, was het bijna alsof ze “vonden dat ze niet in de games zaten dat ze waardeloos waren. Ik wil dat veranderen. De gehandicapte gemeenschap verdient het om altijd centraal te staan, niet eens in de vier of vijf jaar.”
Accessercise kan worden gedownload van de Apple Store of Google Play – bezoek Join.accessercise.com voor meer informatie
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”